O książce: 1985 / Spośród ogromnego dziedzictwa artystycznego Woltera najbardziej znane są „Opowieści filozoficzne”, zwłaszcza „Zadig, czyli los” (1747), „ Kandyd, czyli optymizm” (1759), „Prosty” (1767). Pisarz znakomicie połączył tradycyjny gatunek literacki, ukazujący kardynalne pytania egzystencji, różne doktryny filozoficzne opracowane w swoim czasie przez Monteskiusza i J. Swifta, z parodią łzawych powieści o przygodach nieszczęśliwych kochanków. Jak pisał A. Puszkin, Wolter zalał Paryż dziełami, w których „filozofia przemawiała językiem ogólnie zrozumiałym i humorystycznym”. Współczesnemu czytelnikowi pozostaje docenić drwiący i porywczy styl Woltera, zapoznać się ze słynną tezą pisarza: „Wszystko jest dla ludzi”. najlepszy w tym najlepszym z możliwych światów.”".